De werkgever heeft de verplichting om het loon van een werknemer tijdens diens arbeidsongeschiktheid door te betalen. Deze loondoorbetalingsplicht duurt in beginsel maximaal 104 weken. Een werknemer, van wie de dienstbetrekking eindigt binnen dat tijdvak van 104 weken na het intreden van arbeidsongeschiktheid, krijgt ziekengeld uitgekeerd.

Een procedure voor de rechtbank had betrekking op de vraag of een werknemer een of twee arbeidsovereenkomsten had. De wet verbiedt niet dat een werkgever en een werknemer meerdere naast elkaar bestaande arbeidsovereenkomsten sluiten. Als uitgangspunt geldt dat niet van twee naast elkaar bestaande dienstbetrekkingen wordt uitgegaan als er geen wezenlijke verschillen in de afgesproken arbeid en de arbeidsvoorwaarden bestaan. Volgens de rechtbank is wel sprake van twee arbeidsovereenkomsten als partijen daaraan afzonderlijke, in de arbeidsovereenkomst uiteengezette, rechtsgevolgen hebben willen verbinden. Dat geldt ook als de werkzaamheden in beide dienstverbanden niet van elkaar verschillen.

In deze procedure ging het om een aanvulling op de bestaande arbeidsovereenkomst, waardoor de werknemer in de periode van 1 januari 2020 tot en met 31 juli 2020 meer arbeid zou verrichten. De bestaande arbeidsovereenkomst gold voor onbepaalde tijd. Volgens de rechtbank betrof het een tijdelijke uitbreiding van uren. Hoewel de werknemer arbeidsongeschikt was aan het einde van de aanvullende periode en de arbeidsongeschiktheid nog geen 104 weken had geduurd, had de werknemer geen recht op ziekengeld. Er was geen sprake van het einde van een zelfstandige arbeidsovereenkomst.